به نقل از «ایران اکونومیست»

ناتو پیشنهاد لهستان برای استقرار موشک‌های پاتریوت آلمانی در اوکراین را رد کرد

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۱۸۷۴

دبیرکل ناتو پیشنهاد لهستان مبنی بر اینکه موشک‌های پاتریوت آلمانی به جای این کشور بهتر است در اوکراین مستقر شوند را رد کرد.

به گزارش گروه بین الملل ایران اکونومیست، روزنامه 'تاگس شاو' آلمان در مطلبی نوشت: لهستان ابتدا با پیشنهاد آلمان برای استقرار موشک‌های پاتریوت در خاک خود موافقت کرد و کمی بعد نظر منفی داده و پیشنهاد استقرار آن در اوکراین را ارائه داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بسیاری از کارشناسان سیاسی واکنش لهستان به استقرار سامانه‌های ضدهوایی پاتریوت ارائه شده توسط آلمان را با حیرت فراوان دنبال کرده‌اند.

'ماریوش بلاشاک'، وزیر دفاع لهستان برای اولین بار اعلام کرد که پیشنهاد استقرار موشک‌های ضد هوایی پاتریوت آلمان در لهستان با کمال میل پذیرفته می‌شود و فقط اندکی پس از آن یک چرخش 180 درجه ای انجام داد.

'آندری دودا'، رئیس جمهور لهستان هم گفت: از نقطه نظر نظامی، بهترین راه برای محافظت از خاک لهستان، استقرار این موشک‌ها در خاک اوکراین در فاصله معینی از مرز است. در این صورت آنها به طور موثر از اوکراین و لهستان محافظت خواهند کرد.

بین ارائه نظرات مختلف 'یاروسلاو کاچینسکی، رئیس حزب حاکم عدالت و توسعه و معاون نخست وزیر این کشور هم گفت شاید بهتر باشد این موشک‌ها به اوکراین تحویل داده شود.

'پاول زروت'، رئیس دفتر ریاست جمهوری دودا هم گفت: برای رئیس جمهور، به عنوان حافظ امنیت لهستان و شهروندانش، امنیت لهستانی‌ها و قلمرو لهستان مهمترین چیز است. البته رئیس جمهور از اوکراین و تحویل تجهیزات نظامی به آنجا حمایت می‌کند، اما تکرار می‌کنم، رئیس جمهور رئیس جمهور لهستان است.

ماتئوش موراویتسکی، نخست وزیر لهستان روز پنجشنبه از ایده استقرار سامانه‌های پدافند هوایی پاتریوت در غرب اوکراین ( به جای لهستان) که دولت آلمان روز یکشنبه به لهستان پیشنهاد داده بود، حمایت کرد. موراویسکی گفت که افزایش امنیت منطقه مرزی اوکراین و لهستان ایده خوبی است.

وی تاکید کرد: ما همه اقدامات را برای اطمینان از حداکثر ایمنی در این بخش از لهستان انجام می‌دهیم. 'ماریوش بلاشاک'، وزیر دفاع لهستان هم روز چهارشنبه در توئیتی نوشت که به آلمان پیشنهاد کرده است باتری‌های پاتریوت پیشنهادی را به اوکراین بیاورد. وی تاکید کرد: این به اوکراین اجازه می‌دهد تا از تلفات و خاموشی‌های بیشتر محافظت شود و امنیت در مرزهای شرقی ما افزایش یابد.

یاروسلاو کاچینسکی، معاون نخست وزیر و رهبر حزب راستگرای حاکم توسعه و عدالت لهستان، گفته است که معتقد است برای امنیت لهستان بهتر است آلمان پاتریوت‌ها را مستقیماً به اوکراین تحویل دهد. وی تاکید کرد: آلمان باید به خدمه اوکراینی در این باره آموزش دهد. چنین راه حلی نشان می‌دهد که آلمانی‌ها واقعاً در حال تغییر نگرش خود هستند و این یک عمل تبلیغاتی خاص نیست.

این بیانیه رد غیرمستقیم پیشنهاد 'کریستین لامبرشت'، وزیر دفاع آلمان به لهستان پس از اصابت موشک هفته گذشته به روستای پرژوودوف در سمت لهستان در مرز لهستان و اوکراین است. لامبرشت همچنین پیشنهاد کرده بود که یوروفایترهای ارتش آلمان می‌توانند در نظارت بر حریم هوایی لهستان شرکت کنند.

لامبرشت روز پنج شنبه در مورد پیشنهاد لهستان گفت: این پاتریوت‌ها بخشی از سیستم دفاع هوایی یکپارچه ناتو هستند، به این معنی که برای استفاده در قلمرو ناتو در نظر گرفته شده‌اند و اگر بخواهد خارج از این منطقه به کار برده شود پیش از آن باید با ناتو و متفقین صحبت شود.

رسانه‌های لهستانی حدس می زنند که کاچینسکی می‌خواهد از مشارکت آشکار آلمان در امنیت جلوگیری کند، زیرا این با برنامه او برای رقابت در مبارزات انتخاباتی سال آینده با یک کمپین ضد آلمانی در تضاد است.

پس از اصابت موشک در جنوب شرقی لهستان در جریان جنگ روسیه علیه اوکراین دولت فدرال آلمان اعطای سیستم دفاع موشکی پاتریوت را برای ایمن سازی حریم هوایی به این کشور پیشنهاد داده است. 'کریستین لامبرشت، وزیر دفاع فدرال آلمان چندی پیش گفت: ما به لهستان در تأمین امنیت حریم هوایی - با یوروفایترهای خود و سیستم‌های دفاع هوایی پاتریوت حمایت می کنیم و این پیشنهاد را به لهستان داده‌ایم.

'ینس استولتنبرگ'، دبیرکل ناتو هم روز جمعه از پیشنهاد آلمان برای استقرار سه باتری دفاع هوایی پاتریوت در لهستان استقبال کرد. وی در عین حال تاکید کرد که متحدان نیز با سیستم های دفاع هوایی مدرن از اوکراین حمایت می‌کنند. به این ترتیب استولتنبرگ به طور غیرمستقیم اظهارات ماریوش بلاشاک، وزیر دفاع لهستان را که از برلین خواسته بود سامانه‌های پاتریوت را مستقیماً در اوکراین راه اندازی کند، رد کرد. در عین حال، استولتنبرگ بار دیگر تاکید کرد که پرسنل ناتو در این کشور مستقر نمی‌شوند زیرا ناتو طرف درگیری نیست.

بنابراین استولتنبرگ در این اختلاف نظرها از رویکرد 'کریستین لامبرشت'، وزیر دفاع آلمان حمایت کرد. این مقام آلمانی اشاره کرده بود که پاتریوت‌های آلمان بخشی از سیستم دفاع هوایی یکپارچه این اتحاد هستند.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: هوایی پاتریوت دفاع هوایی رئیس جمهور وزیر دفاع موشک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۱۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟

روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».

به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان ‌که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق  فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.

یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟

کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آن‌ها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.

نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت  تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آن‌ها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!  

انتهای پیام